جمع بهترین ها

( رفتار حضرت رضا علیه السلام)

بسیار بردبار و شکیبا بود.

همواره یاد خدا را بر زبان جاری داشت.

از اسراف و تبذیر سخت پرهیز داشت.

با همگان با رأفت و خوشرویی روبرو می شد.

به نظافت جسم و لباس بویژه موی سر توجه داشت.

سخن هیچ کس را نا تمام نمی گذاشت و نمی شکست.

خویش را به بوی خوش معطر می کرد، بخصوص برای نماز.

پای خود را هنگام نشستن در حضور دیگران دراز نمی کرد.

با خدمتگزارانش کناره یک سفره می نشست و غذا می خورد.

به عیادت بیماران می رفت ودر تشییع جنازه شرکت می جست.

همواره متبسم و خوش رو بود و با صدای بلند و قهقهه نمی خندید.

خدمتکاری را که مشغول خوردن غذا بود، به خدمت فرا نمی خواند.

قبل از غذا دست ها را می شست، بعد از غذا نیز آنها را می شست.

به دادن صدقه بویژه در شب های تار و به صورت پنهانی بسیار مبادرت می کرد.

هیچ فرقی میان غلامان و اشراف و اقوام و بیگانگان نمی گذارد، مگر بر اساس تقوا.

به نماز اول وقت اهتمام داشت. نوافل بویژه نماز شب را حتی در سفر رها نمی کرد.

بسیاری از روزها را روزه داشت و بویژه روزهای اول، نیمه و آخر هر ماه را روزه می گرفت.

هنگامی که بر جمعی کنار سفره وارد می شد، اجازه نمی داد تا برای احترام وی از جای برخیزند.

به سخن دیگران که وی را مخاطب قرار داده ، از او پرسشی داشتند ، با دقت کامل گوش داده و پاسخ می داد.

رفع نیاز مومنان و گره گشایی از ایشان را بر دیگر کار ها مقدم می داشت وبا گفتارش دل کسی را نمی رنجاند.

قرآن بسیار تلاوت می کرد. هنگامی که در بستر خواب قرار می گرفت ، به یاد خدا و تلاوت قرآن مشغول می شد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: